Zabijanie niewinnych dzieci w łonie matki nie powinno być częścią globalnej polityki rozwoju.

W 2015 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych zdecyduje o tym, jak zostaną wydane biliony dolarów na likwidację biedy, polepszenie zdrowia i edukacji, pomoc w rozwoju gospodarczym biednym krajom. Trwają właśnie negocjacje na temat tego, co powinno znaleźć się w planie polityki rozwoju po 2015 r. Plan ten będzie wyznaczał globalną i lokalną politykę najbliższych dekad. 

Grupy pro-aborcyjne otrzymują aktualnie biliony dolarów od rządów, prywatnych fundacji oraz agencji ONZ pod pretekstem zapewnienia "zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego" - co jest popularnym określeniem dla aborcji. Chcą uzyskać jeszcze więcej pieniędzy włączając takie działania do polityki rozwoju ONZ po 2015 r.

Grupy te nie powinny być finansowane z naszych podatków. Prezentują bowiem fałszywe informacje na temat aborcji poprzez szkolenia, warsztaty i poradnictwo. Twierdzą, że wykonywanie aborcji rozwiąże problem umieralości matek z racji porodu. To nieprawda!

Legalna aborcja nie zmniejsza liczby zgonów matek. W rzeczywistości, aborcja w żaden sposób nie zmniejsza liczby przypadków śmierci matek po porodzie, spowodowanych krwawieniem, infekcjami, wysokim ciśnieniem krwi albo innymi komplikacjami ciąży i porodu.

Skuteczna polityka mająca na celu zmniejszego śmiertelności i zachorowalności okołoporodowej matek, a także komplikacji związanych z aborcjami, jest znana: woda i zaplecze sanitarne, edukacja kobiet, lepsza przed- i poporodowa opieka, wykwalifikowane położne, lepsza infrastruktura opieki zdrowotnej, dostęp do leków, dobrego transportu i miejsc do rodzenia. 

Kraje takiej jak Chile i Irlandia, któe zakazują aborcji, są liderami, gdy chodzi o zapobieganie zachorowalności okołoporodowej kobiet i śmiertelości matek, ponieważ zastosowały powyższą politykę.